ฟรังซิสโก ปิซาร์โร ซึ่งเป็นคนนำกลุ่ม นักสำรวจดินแดนชาวสเปน เดินทางจากปานามาเพื่อสำรวจดินแดนทางใต้ และค้นพบจักรวรรดิอินคาในปี ค.ศ.1526 ก่อนที่พวกเขาเห็นโอกาสที่จะได้ค้นพบมหาสมบัติในดินแดนแห่งนี้ จึงกลับมาสำรวจอีกครั้งในปี ค.ศ.1529 และเดินทางกลับไปสเปนเพื่อขอพระราชานุญาตและกำลังสนับสนุนเพื่อยึดครองดินแดนอินคา

นายพลฟรานซิสโก ปิซาโร (จัดทัพบุกโจมตีชาวอินคาและสามารถจับกุมกษัตริย์ของชาวอินคามาได้ แต่ก่อนที่จะลงมือสังหาร กษัตริย์อินคากลับเสนอทองคำจำนวนหนึ่งให้กับปิซาโรเพื่อแลกกับการปลดปล่อยพระองค์ให้เป็นอิสระ เมื่อปิซาโรเห็นช่องทางและโอกาส จึงพยายามโก่งค่าไถ่ให้สูงขึ้น จนบางแหล่งข้อมูลเสนอว่า จำนวนทองคำที่ปิซาโรเสนอแบบขาดตัว ห้ามต่ออีกแล้วก็คือ “เต็มห้อง”  ระยะเวลาแค่ 2 วันเท่านั้น ชาวอินคาไม่สามารถเติมเต็มห้องขังด้วยทองคำได้ทัน ชาวสเปนจึงคิดว่า เขาโดนหลอกจึงสังหารกษัตริย์ชาวอินคาไปในที่สุด

เมื่อชาวอินคาทราบเรื่องการสิ้นพระชนม์ขององค์เหนือหัวก็ละมือจากการขุดทอง คนที่ขุดมาแล้วกำลังอยู่ระหว่างขนส่งก็เปลี่ยนเส้นทางเอาทองคำไปซุกซ่อนไว้ในนครลึกลับอีกแห่งหนึ่งท่ามกลางป่าลึก ชาวสเปนจึงได้ออกตามหาทั้งนครที่เป็นเหมืองทองของชาวอินคา และนครลี้ลับกลางป่าที่ชาวอินคานำเอาทองคำไปซ่อน ทว่าก็คว้าน้ำเหลวทั้งสองแห่ง และนี่ก็คือจุดเริ่มต้นของการออกตามล่าหานครทองคำ “เอล-โดราโด” คำว่า “เอล-โดราโด” เป็นภาษาสเปนแปลว่า “มนุษย์ทองคำ”  

ในประเทศโคลอมเบีย ทางตอนเหนือของทวีปอเมริกาใต้ ชนเผ่าที่มีชื่อว่า “มูอิสคา” (Muisca) มีพิธีราชาภิเษกที่ค่อนข้างแปลกประหลาดและเป็นเอกลักษณ์ โดยจะกระทำพิธีในทะเลสาบกัวตาบีตา (Guatavita) ชาวสเปนที่ยังคงอยู่ในทวีปอเมริกาใต้เมื่อประมาณปี ค.ศ. 1636 ได้เห็นพิธีกรรมนี้ และจดบันทึกเอาไว้อย่างน่าสนใจว่า เมื่อถึงเวลาประกอบพิธีราชาภิเษก กษัตริย์ชาวมูอิสคาจะล่องแพเข้ามาในทะเลสาบกัวตาบีตา เพื่อสักการะและถวายเครื่องบรรณาการแด่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่สิงสถิตอยู่ ณ ก้นทะเลสาบ แต่ก่อนที่จะขึ้นแพ พระองค์ต้องปลดเปลื้องอาภรณ์ออก หลงเหลือเพียงเรือนร่างที่เปลือยเปล่า ชโลมร่างกายให้ทั่วด้วยยางไม้เหนียวเหนอะ แล้วจึงทำการ “เป่า” ผงทองคำละเอียดลงไปชโลมบนร่างกาย จนร่างทั้งร่างกลายเป็นสีทองอร่าม หลังจากนั้น พระองค์จะล่องแพออกไปยังกึ่งกลางทะเลสาบพร้อมด้วยทรัพย์สมบัติมากมาย ไม่ว่าจะเป็นกำไล มงกุฎ ต่างหู หรือเครื่องประดับอื่นๆ ที่ทำจากทองคำและมรกต เมื่อแพของพระองค์ไปถึงจุดหมาย ภารกิจต่อไปที่ต้องทำก็คือ โยนทรัพย์สมบัติทุกชิ้นลงน้ำไป

ความพยายามในการงมสมบัติในทะเลสาบแห่งนี้แทบทุกครั้งจะจบลงด้วยการ “คว้าน้ำเหลว” จึงมีการเสนอกันว่า บางทีพิธีราชาภิเษก การล่องแพ และชโลมด้วยผงทองคำละเอียดอาจจะเป็นเรื่องจริง แต่การโยนทองคำและเครื่องประดับต่างๆ ลงไปในน้ำน่าจะเป็นเพียงแค่จินตนาการเท่านั้น นั่นจึงทำให้ยังไม่มีใครค้นพบทองคำจำนวนมหาศาลของชาวอินคา หรือนคร “เอล-โดราโด” จวบจนปัจจุบัน

แต่ถึงอย่างนั้น ในปี ค.ศ. 1969 นักโบราณคดีได้ค้นพบ “แพทองคำจำลอง” ที่มีรูปสลักของกษัตริย์และข้าทาสนับสิบประดับอยู่บนแพในถ้ำใกล้ทะเลสาบกัวตาบีตาด้วย บางทีแพทองคำนี้อาจจะเป็นสิ่งที่กำลังบอกแบบอ้อมๆ ว่า นครทองคำ “เอล-โดราโด” ยังคงรอคอยการค้นพบอยู่ในอนาคตก็เป็นได้

ขอบคุณข้อมูลจาก http://www.gypzyworld.com/article/view/1019

ขอบคุณข้อมูลจาก https://www.goldtraders.or.th/ArticleView.aspx?gp=2&id=758